Daryll Ricardo Landbrug pursues radical equality through his many activities as a youth social worker, teacher, and public speaker based in Amsterdam. A Bij1 candidate for the 2021 Dutch Parliamentary elections, he’s one of the people we follow both on Instagram and in ‘real life’. Today, he shared some personal thoughts about International Migrants Day. With his permission, we have translated his moving, timely remarks, which are followed by the original version for Dutch-speaking readers.
Dear people,
Today is International Migrants Day, always a day of personal reflection for me. I’ve learned through my own therapy sessions that migration is inextricably linked to trauma and traumatic experiences. People forced to leave loved ones and/or their own places due to war, natural disasters or worse, can’t immediately process these negative experiences and must still carry them with them. Even if safe havens are in view.
The fact that we, as the Netherlands, underestimate traumas is evident in how we address our own migration history. People are dismissed as economic profiteers, potential rapists, terrorists, Orientalist traitors, or worse. In no way do we as a country acknowledge to our own population our centuries-long track record of colonialism, apartheid, imperialism, and racism. The Netherlands has literally removed people from their own homes for economic gain. This country refuses to tell how, even today, through business constructions, treaties and deals with (fascist) governments, we as a country still force indigenous people to migrate as forests are cut down, rebels supported with weapons, homes destroyed, and people who revolt against multinationals such as Shell and Unilever are murdered. And why? Because, as proven for centuries, the Netherlands cannot manage without other people. If the Netherlands can set a good example, one of taking responsibility, people would have less reason to flee.
Having worked over the years with a number of Syrian, Afghan and Eritrean youths, I have indirectly realised that I have to take my own trauma more seriously. Through therapy I have come to understand “Post-Traumatic Slave Syndrome” and its effects, how it has been passed on through my ancestors to my parents who had to fight against racism, poverty, prejudice, exclusion and physical violence. Fear has become a regular, everyday condition for me, which I still find difficult to acknowledge.
Having said all this, I also know every experience is different. Today’s (so-called) migrants give me a broader, more realistic picture of how life works, as well as more gratitude. They remind me that it never hurts to keep checking myself for my own fears, frustrations, emotions and pain when it comes to “being different” in this country.
I bow to you all. It is our duty to unconditionally welcome you.
—
If you’d like to read more about how Bij1 intends to take responsibility in the context of asylum and migration, visit their site: https://www.bij1.org/13-asiel-en-migration
⸗⸗⸗⸗⸗⸗
Beste mensen,
Vandaag is het “International Migrants Day”.
Voor mij persoonlijk een dag om altijd stil bij te staan. Door mijn eigen therapiesessies leerde ik dat migratie onlosmakelijk verbonden is met trauma’s en traumatische ervaringen. Mensen die geliefden en/of eigen woonplekken achter moeten laten in termen van oorlog, natuurrampen of erger, zijn niet meteen in staat om deze negatieve ervaringen te verwerken en dragen deze nog steeds bij zich. Zelfs als er veilige havens in het verschiet liggen.
Dat wij als Nederland trauma’s onderschatten, blijkt alleen al in hoe wij met onze eigen migratiegeschiedenis omgaan. Mensen worden weggezet als economische profiteurs, potententiele verkrachters, terroristen, oriëntalistische landverraders of erger. Nergens vertellen wij de eigen bevolking hoe dit land een eeuwenlang track record heeft van kolonialisme, apartheid, imperialisme en racisme. Nederland heeft mensen letterlijk verwijderd van de eigen habitat voor economisch gewin. Ook weigert dit land te vertellen hoe zij hedendaags via bedrijfsconstructies, verdragen en deals met (fascistische) overheden, inheemse mensen nog steeds dwingen om te migreren, daar er bossen worden gekapt, rebellen worden gesteund met wapens, huizen worden vernield en mensen worden vermoord die in opstand komen tegen multinationals zoals Shell en Unilever. Waarom? Omdat Nederland al eeuwen heeft bewezen niet zonder andere mensen te kunnen. Indien Nederland het goede voorbeeld geeft in termen van verantwoordelijkheid, dan hoeven mensen een stuk minder te vluchten.
Persoonlijk ben ik indirect door de jaren heen via een aantal Syrische, Afghaanse en Eritrese jongeren waar ik mee werk, bewust geworden dat ik mijn eigen trauma’s meer dan serieus moet nemen. Inmiddels weet ik door therapie hoe het “Post Traumatic Slave Syndrom” werkt, en hoe dit is doorgegeven via mijn voorouders richting ook mijn ouders die vanuit die condities tegen racisme, armoede, vooroordelen, uitsluiting en fysiek geweld moesten vechten. Angst is voor mij een vaste leef conditie geworden, wat ik nog steeds moeilijk vind om te erkennen.
Dat gezegd hebbende weet ik dat iedere ervaring anders is, echter zijn het zogeheten migranten van vandaag die mij dagelijks een breder, realistischer en dankbaarder beeld geven over hoe het leven in elkaar zit. En dat het nooit kwaad kan mezelf te blijven checken op mijn eigen angsten, frustraties, emoties en pijn als het neerkomt op “anders zijn” in dit land.
Ik buig voor jullie allemaal. Het is onze plicht om jullie onvoorwaardelijk op te vangen
__
Lees hieronder hoe BIJ1 in het kader van asiel en migratie de eigen verantwoordelijkheid wilt nemen in het kader van de komende tweede kamer verkiezingen: https://www.bij1.org/13-asiel-en-migratie
